Przełącznik języka

CoalaWeb Traffic

Today179
Yesterday136
This week179
This month1122
Total160806

Visitor Info

  • IP: 34.239.150.167
  • Browser: Unknown
  • Browser Version:
  • Operating System: Unknown

Who Is Online

3
Online

Monday, 07 October 2024 16:50

Dobrzańscy herbu Leliwa

Materiał z HERBARZA POLSKIEGO - autorstwa Adama Bonieckiego tom 4 wyd 1901 r.

Dobrzańscy h. LELIWA z Dobrej, w ziemi sanockiej. Trudno orzec stanowczo, czy który z Leliwitów nabył część Dobrej i wziął od niej nazwisko, czy też, co prawdopodobniejsze, niektórzy z licznie rozrodzonych dziedziców z rodu Sasów, przez nieświadomość odmienili Sasa na Leliwę.

Mikołaj, kanonik krakowski 1600 r. Jan, chorąży chełmski 1677 r. Aleksander podpisał z województwem sandomierskim obiór Augusta II-go. Był on dziedzicem Zawady 1704 r. Andrzej z żoną, Zofią Werezczyńską, 1-0 v. Bryszewską, pozwani o Kierlikówkę przez Dembińskich 1780 r. (Obl. Krak. 154 f. 1380). Antoni z Dobrej podczaszy chełmiński 1742 r., ożeniony z Anną Dmościcką. Syn jego Michał 1756 . Córka Antonina, żona 1-o v. Stanisława Dembińskiego, łowczego krakowskiego, 2-o v. Ignacego Mikułowskiego, chorążego wilkomierskiego. Zrzekł się 1768 r. spadku po rodzicach (Gr. Krak. 387 f.31). Łukasz, właściciel Ludwiszcz, w powiecie krzemienieckim, skarbnik dobrzyński 1764 r. i Stanisław, synowie Michała i Apolonii z Lewickich (Arch. I. Z. Ros VI. 1). Jerzy, kanonik sandomierski 1753 r.,dziekan kilecki i kanonik krakowski 1761 r., deputat na Trybunał koronny 1763 i 1765 r., umarł 1792 r. (Łęt). Aleksander. Ur. 1766 r., biskup leontopolitański, sufragan kielecki, potem sandomierski, umarł 1831 r. Aleksander, cześnik sandomierski 1744 r. Franciszek , namiestnik ziemski kijowski 1779 r. Michał, porucznik kawalerii narodowej 1780 r. (MP.).

Maciej, miecznik pilźnieński 1780 r. Ten sam pewno Macij Hubal na Dobrej, stolnik nowogrodzki, podpisał elekcyę Stanisława Augusta, a w 1769 r. zawarł układ z Szymańskim. Dziedzic Garbacza, w opatrowskim 1773 r. Syn jego Jerzy Hubal, ur. Z Franciszki Romerównej 1762 r. (metr. W Waśniowie), zawarł 1791 r. układ z Aleksandrem, dziekanem kieleckim i Andrzejem, towarzyszem kawalerii narodowej. Był on dziedzicem Ostrowca, Nietulisk, Gradowca, Swarszewic i Rzeczniowa, które poszły na eksdywizyę 1827 r. Z żony, Salamei z Moszyńskich, zostawił trzech synów: Łukasza, Romana i Rocha, którzy udowodnili pochodzenie swej szlacheckiej w Królestwie w latach 1839, 1840 i 1846. Z nich:

Roman. Ur. 1792., ożenił z Fryderyką z Ignatowiczów, zmarł 1855 r. w Dreznie bezdzietny.

Łukasz, ur 1789 r. (metr. W Mominie), pułkownik wojsk polskich, zmarły 1878 r., z żony, Maryi Karoliny Bergonzeni, miał sześciu synów: Z nich:

1) Henryk, zmarły 1880 r., z żony Leonii hr. Potockiej, zostawił córkę Maryę, za Kazimierzem Drohojowskim i syna Henryka.

2) Józef, zmarły 1901 r. w Warszawie, dziedzic Smogorzowa, zaślubił 1863 r. w Warszawie Leontynę rudzką, z której synowie: Łukasz, ur 1864 r., Stanisław i Józef, i córkami Irena, zaślubiona 24-go Listopada 1900 r. w Stopnicy doktorowi Włodzimierzowi Daniewskiemu.

3) Łukasz z żony Natalii z Wesslów, zostawił syna Romana i córki : Maryę, zaśłubioną 1892 r. Michałowi Ostrowskiemu, N., zakonnicę i Różę.

4) Michał

5) Roman zginęli 1863 r.

6) Piotr, zaślubił 1880 r. Stefanię Skrzyńską: z niej syn Rudolf, ur. 1887 r. i córki: Aleksandra i Celina.

Roch, trzeci syn Jerzego, ożeniony z Kassyldą Sas Dobrzańską, z której synowie urodzeni w Kornacicach pod Opatowem:

1) Bolesław, bezżenny

2) Aleksander z żony, Stanicławy Kijańskiej, ma syna Zygmunta

3) Piotr, ożeniony 1872 r. z Jadwigą Domańską ma synów : Mieczysława i Zenona i córki: Zofię i Annę

4) Antoni, z żony Zofii Rudnickiej ma syna Jerzego.

Wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie 1848 r. Wincenty, syn Pawła, oficer b. wojsk polskich, zmarł 1878 w Radmoniu i Antoniny Preiss, wnuk Walentego, prawnuk Jana, cześnika mielnickiego, właściciela Chomrawy 1727 r. (A.b. Her.)

 

Dobrzańscy tak Leliwici, jak też Sasowie, zamieszkiwali przeważnie województwo ruskie, stąd przy legitymacyach ze szlachwstwa bez względu na tę okoliczność, że przydomki pewne wyłącznie jednemu domowi służyły, przedstawiali częstokroć osobistości z drugiego domu ze swoich przodków i obecnie jedne i te same przydomki obu domom służą.

 

W latach 1872-1783, 1830, 1882, 1844, 1846, udowodnili pochodzenie swoje szlacheckie w Sanoku, Haliczu, Lwowie i Pilźnie: Szymon Białas, Jerzy, Szczepan, Jan, Grzegorz, Michał i Piotr, z przydomkiem Częstopian. Ksiądz Jan. Jerzy, Jan i Andrzej, Szczepan, Franciszek i Michał, wnukowie Jana, Mikołaj i Jerzy, Piotr i Szczepan, wnukowie Mikołaja, Mikołaj, Antoni, Jan, Adam i Michał i Jan, wnukowie Jana, Michał, Szczepan i Aleksander, z przydomkiem Demkowicz, Jan, Andrzej, Michał i Jan, z przydomkiem Gackiewicz, Antoni, Michał, syn Antoniego, Mikołaj, Walenty, Paweł, Bazeli i Michał, Bazyli, wnuk Bazylego, i Szymon, syn Michała, z przydomkiem Niesiewicz. Bazyli z Dobry, z przydomkiem Hubal, Antoni Mikołaj, Antoni i Jan, wnukowie Jana, bez przydomku (Goł.).